Ik blijf het moeilijk hebben met mijn abortus.

Heb je ooit een abortus meegemaakt en blijft je dat nog parten spelen? Dat is zeker niet abnormaal.

Je bent niet de enige

Misschien lijkt het voor jou dat anderen licht over een abortus heen stappen en dat jij de enige bent die daar achteraf nog door in de put zit. Dat is niet zo. Iedereen gaat anders met een abortus om. Voor sommige mensen is deze gebeurtenis misschien snel vergeten. Voor anderen was het een ingrijpende beslissing, die op diverse terreinen een impact had op hun leven.

Spijt?

Misschien ben je vandaag wel in staat om een kind te laten opgroeien. Misschien vraag je je af of het met je partnerrelatie anders was gelopen als je het kindje toch had behouden… Misschien ben je bang dat je nooit meer een echt gezinnetje zal kunnen hebben…

Misschien stel je je vandaag vragen of je wel voor abortus had moeten kiezen. Met alles wat je nu weet, zou je een andere keuze hebben gemaakt? Misschien, misschien ook niet. De keuze die je destijds maakte leek jou de beste, of de enige mogelijke, met wat je toen wist. Niemand kan in de toekomst kijken. Niemand kan weten hoe zijn of haar leven er later zal uitzien.

Misschien heb je helemaal geen spijt, stel je de beslissing niet in vraag, maar ben je toch verdrietig.

Mag ik verdrietig zijn?

Heb je een ongeplande zwangerschap afgebroken, dan kan dat verdriet met zich meebrengen. Je hebt iets verloren: het leven zoals je je het had gedroomd. Sommige vrouwen zullen ook echt het gevoel hebben dat ze een kindje hebben verloren.

Het is niet omdat je zelf voor de abortus hebt gekozen dat je hier geen verdriet om mag hebben. In tegendeel: goed voor jezelf zorgen betekent ook dat verdriet onder ogen zien, er ruimte voor maken, het een plek geven. Je kan dit doen door er over te praten met iemand die je in vertrouwen neemt. Of je kan erover schrijven of er op een andere manier creatief vorm aan geven.

Rouwproces

Het verdriet gaat niet in een klap verdwijnen. Het kan zijn dat het soms op de achtergrond verdwijnt en dan weer in volle hevigheid aanwezig is. Rouw verloopt in fasen. Het ene moment komt het verdriet, de boosheid, het schuldgevoel sterk op de voorgrond, het andere moment wil je vooruit met je leven en dit verlies achter je laten. Misschien gaat het verdriet altijd wel een beetje aanwezig blijven in je leven. Dat is ok. Maar door je verdriet een duidelijke plek te geven, gaat het je minder parten spelen.

Laat je helpen

Als je het moeilijk blijft hebben, of als je het gevoel hebt dat het steeds erger wordt, dan is dat het teken dat je er zelf niet uit geraakt. Laat je dan helpen door professionele hulpverleners.