Hoe betrek ik mijn (nieuwe) partner in mijn abortusverwerking?

Het is niet ongewoon dat een abortus een impact heeft op je relatie. Het kan partners dichter bij elkaar brengen, of meer afstand creëren. 

Er zijn een aantal dingen die je kan proberen om je (nieuwe) partner te betrekken bij je verwerkingsproces.

Word je bewust van je eigen gevoelens

Hoe wil je je partner juist betrekken? Wil je meer erkenning voor je moeilijke gevoelens? Wil je dat er meer gepraat wordt? Wil je gewoon dat je nieuwe partner op de hoogte is van wat er gebeurde? 
Of heb je het gevoel dat het verwerkingsproces jullie uit elkaar drijft? 

Bijvoorbeeld: misschien ben je vooral boos op je partner. Belemmert die boosheid de verbinding tussen jullie als koppel?

• Erken dan dat je boos bent en vraag jezelf af:
  • ben ik (enkel) boos op hem/haar?
  • of (ook) op jezelf en/of op het onrecht dat jullie overkwam?
• Weet dat je boosheid kan verzachten door begrip en empathie voor de ander z'n positie
• Van daaruit volgt vaak vanzelf de omgekeerde beweging, probeer het maar eens  

Sta stil bij je eigen vooronderstellingen over je partner, dat helpt alvast om tot een beter begrip te komen van wat er in de ander omgaat.

• Begin bij het begin: blik terug hoe de zwangerschap jullie overkomen is en voor een keuze zette waar jullie niet voor hadden willen staan. Jullie moésten kiezen. Dat verbindt jullie.
• Vraag ‘en hoe is dat voor jou?’ 
  Je hoeft zelf echt niet mee te werken aan ‘doodzwijgen’, als jij niets liever wil dan er wel over praten.
• Vertel over hoe het nu voor jou is: 'ik zou ook graag vertellen hoe dit voor mij is, en het helpt me als je even niets anders doet dan gewoon luisteren'.

Begin er zelf over

Wellicht is men bang voor wat er wordt opgerakeld: bang om je te herinneren aan wat pijn en verdriet doet. Vaak is er schroom om over dit onderwerp te beginnen. Of denken mensen dat je er al over bent, dat het al even geleden is en dat het dus wel oke met je gaat. Of men heeft het vertrouwen dat je het wel zou zeggen als je erover zou willen praten.
Dus: begin er zelf over.
Vaak geeft ‘niets kunnen doen’ een gevoel van machteloosheid. Als je zegt 'je moet er gewoon voor me zijn', vragen de meeste mensen zich meteen af: 'maar hoe dan?'
Als iemand een instructie krijgt over hoe men kan helpen, is de kans groot dat je krijgt wat je nodig hebt. Men zal blij zijn om iets te kunnen 'doen'.

• Help anderen door aan te geven wat jij nodig hebt.
  Bijvoorbeeld: vraag letterlijk een knuffel als je voelt dat dit deugd zou doen: 'ik voel me verdrietig door de abortus, wil je me alsjeblieft even knuffelen?'. 
  Door de ander te helpen, help je ook jezelf. 

Wissel uit over hoe je de zwangerschap beleefde

Ondanks het feit dat je met goede redenen besliste om de zwangerschap te beëindigen, kan je met een bepaald gevoel terugkijken op die zwangerschap: warm, zorgzaam, gestresseerd,...  
Hoe was dat voor jou? Hoe heb jij die zwangerschapsperiode beleefd? Wie of wat was het voor je? Misschien wel al ‘leven in wording’, misschien nog maar een paar cellen, misschien iets helemaal anders... 
Zoek je eigen woorden hiervoor. En vraag aan de ander: hoe was het voor jou?

Het is normaal en oké dat je dit anders beleeft. Ieder zoekt zijn eigen weg in hoe hiermee verder te kunnen, apart én samen. Je hoeft niet hetzelfde te voelen om elkaar te begrijpen of er te kunnen zijn voor elkaar.

Woordeloos zorgen voor elkaar

Je kan ook samen een creatieve manier zoeken om er te zijn voor elkaar. Iets dat bij jullie past.

Enkele voorbeeldjes:

• Lees beurtelings een boek en duidt daarin de passages aan die omschrijven wat je voelt om specifiek die aan de ander te laten lezen.
  Boeken als ‘Abortus. Het taboe nog niet voorbij’ (Gertie Driessen) en ‘Man en abortus’ (Basti Baroncini) lenen zich daar bijvoorbeeld toe omdat daarin ook mannelijke getuigenissen aan bod komen.
• Zet een specifiek liedje op om elkaar met niet meer dan een blik te begrijpen.
• Gebruik emoji’s. Soms zegt zulke symbool-taal meer dan woorden.
• Spreek af om een kaars te branden. Als ze brandt, weet de ander dat je het moeilijk hebt, een knuffel wil, dat het thema aan de oppervlakte zit.  

Een nieuwe partner

Ook als je een nieuwe partner hebt waarmee je niet samen je zwangerschap en beslissingsproces doormaakte, kan je hem deelgenoot maken van jouw beleving. Kies zelf wat je hiervan deelt. Je mag, maar hoeft daarvan niet alles te delen. Overweeg ook andere vertrouwenspersonen zoals een familielid die dicht bij je staat, een goede vriendin, een lotgenoot (Fara faciliteert lotgenotencontact) of een professioneel hulpverlener.   

Gesprek bij Fara of (rouw)therapeut

Weet dat je ook als koppel bij Fara terecht kan. Dan zoeken we samen:

• naar wat jullie (nog) bindt,
• naar wie of wat elk van jullie verloor,
• hoe je elk met die proces omgaat 
• wat dit betekent voor jullie relatie
• wat je nodig hebt om verder te kunnen, samen of apart.  

Zowel mannen als vrouwen zijn welkom bij Fara, met vragen rond dit thema. Jullie kunnen apart komen, of als koppel. 
We kunnen jullie ook warm verwijzen naar een therapeut - met ervaring in dit thema - in jouw omgeving. Contacteer ons!