Leen kreeg begeleiding bij Fara omdat ze het moeilijk had met haar abortus.
"Zwijg erover, het is gepasseerd, het leven gaat voort, je moet niet meer achterom kijken". Dat is wat mijn omgeving zei na mijn abortus. Alsof ‘loslaten en vergeten’ zomaar gaat.
Bij Fara kreeg ik de bevestiging dat het inderdaad mogelijk is dat je van een abortus afziet. Dat je het er moeilijk mee kan en mag hebben. En dat ik het niet hoefde te vergeten en dat loslaten ook anders vasthouden kan inhouden.
Voor mij betekende het verlies:
- verlies van mijn zorgeloosheid
- verlies van de goede band met mijn moeder
- verlies van een stukje van mezelf
- verlies van mijn onschuld,…
...en verlies van mijn ‘kindje’ want ook al was het voor mijn vriend en de dokter nog maar een ‘blaasje’, voor mij was het wel een ‘leven in wording’.
Die erkenning van mijn beleving deed me enorm deugd. Ik mocht rouwen. En ik leerde leven met mijn gemis.
Dat je het er moeilijk mee kan en mag hebben. En dat ik het niet hoefde te vergeten en dat loslaten ook anders vasthouden kan inhouden.
* Leen is een verzonnen naam
Je hoeft niet, maar mag het moeilijk hebben na een abortus. Als dat het geval is, dan is Fara er voor je.