Een paar maanden geleden werd mijn vriendin Mila zwanger. We waren er snel uit dat het een abortus zou worden. Alles verliep vlot en we zijn nog steeds blij met die keuze. Waar ik niet zo blij mee ben is dat ons seksleven veranderde.
Toen ik Mila leerde kennen hadden we meteen een goede klik. Ook seksueel klikten we ontzettend goed. We vinden elkaar, nooit eerder kon ik al mijn gedachten zo loslaten tijdens het vrijen. Mila wil geen hormonen meer in haar lijf. We gebruiken wel condooms, maar om eerlijk te zijn: in het heetst van de strijd laten we dat wel eens achterwege.
Toen ze zwanger werd was het voor ons beide vrij duidelijk: we willen nu nog geen kind. We gingen dus naar het abortuscentrum waar ze ons prima geholpen hebben.
Wat ze ons niet vertelden was dat dit ook impact kon hebben op ons seksleven.
Ik heb gezien dat de behandeling best intens was voor Mila, en ik heb het gevoel dat dat mijn schuld is. We willen een abortus dus echt niet nog eens moeten meemaken.
Als we nu vrijen kan ik me niet meer 100% geven.
Continu denk ik 'ik mag haar niet zwanger maken - ik mag haar niet zwanger maken'. Niet echt bevorderend voor de sfeer...
Mila neemt me niets kwalijk, maar toch. We gebruiken opnieuw condooms, maar dat geeft soms een remming en doet me terugdenken aan alle gedoe.
Ik voel me hier echt vervelend bij. Ik wil het oplossen maar weet niet hoe. Ik vind het ook gênant om over te praten en weet niet hoe Mila zich hierbij voelt.
Hopelijk gaat het na een tijd gewoon over. Of misschien moeten we toch nog eens bekijken om andere anticonceptie te nemen.
*Brent en Mila zijn schuilnamen
Het is normaal dat je seksleven anders voelt na een ongeplande zwangerschap of abortus. Kan je een luisterend oor of ondersteuning hierbij gebruiken? Dan is Fara er voor je. We luisteren, geven informatie en begeleiden indien nodig. Zonder oordeel, anoniem als je dat wil. Dat kan via telefoon, mail, chat, videocall of op kantoor.