Het kan zijn dat je je na een abortus niet altijd even goed in je vel voelt. Je weet wel dat het de juiste keuze was, maar toch... soms heb je het moeilijk. Weet dat ook andere vrouwen dit gevoel na hun abortus tegenkomen.
In plaats van jezelf te kwellen met zelfverwijt en schuldgevoel, kan je proberen stil te staan bij wat dit gevoel jou kan leren: wat vind je waardevol in het leven, en hoe kan je daar meer naar leven?
Gebruik je gevoel als richtingaanwijzer
Het ene moment voel je je schuldig en egoïstisch, het andere moment kan je zien waarom die abortus nodig was. Laat je door dit gevoel niet verpletteren, maar ga dat gevoel ook niet uit de weg. Bekijk het schuldgevoel eerder als een richtingaanwijzer. Het kan je helpen na te denken over wat je werkelijk waardevol vindt in het leven, en daar meer naar te leven. In plaats van jezelf te kwellen met zelfverwijten, kan je proberen stil te staan bij wat dit gevoel jou kan leren.
Richt je op de toekomst
Toen je voor een abortus koos, was dat ook een keuze voor de toekomst. Je dacht aan hoe je leven er na je keuze uit zou zien. Door voor een abortus te kiezen, koos je ook voor een aantal positieve dingen.
Wat waren de zaken die jij voor ogen had toen je koos om je zwangerschap niet te behouden? Dacht je aan je studies, je ouders, je relatie? Aan bepaalde doelen die je wilde bereiken in je leven? Wilde je je kindje ergens voor iets beschermen?
Ook al is het belangrijk je verdriet en je vragen een plaats te geven, even belangrijk is het vooruit te kijken. Wat vind jij waardevol in het leven? Hoe kijk je vandaag naar relaties en naar het uitbouwen van een gezinsleven? Wat wil je nog graag realiseren? Waar droom je van?
Praat erover
Praten lucht op. Maar het is niet altijd makkelijk om iemand te vinden die begrijpt wat je allemaal voelt. Fara is er voor je en luistert graag naar je verhaal, verdriet, twijfels. Contacteer ons via mail, chat of telefoon!
Mama vindt dat ik mij sterk moet houden. En ik weet ook wel dat het de juiste keuze was! Maar ik zag die baby van mijn tante en toen kon ik niet meer stoppen met huilen.Heleen, 18