Ik werd vader toen ik 20 was, Johanna was toen net 18. Ik vond ons te jong. Maar ja... Ik wou nog studeren maar ben gaan werken om geld te verdienen voor onze baby.
De praktische dingen van het opvoeden van een baby (wassen, verversen, eten geven ...) gingen eigenlijk allemaal vanzelf. We voelden vrij snel aan hoe het moest.
Wat ik veel moeilijker vond, was dat ik vaak het gevoel had dat we er alleen voor stonden en dat ik heel weinig tijd voor mezelf had. Mijn moeder werkt hard tijdens de week. Mijn vader is internationaal vrachtwagenchauffeur en is telkens een hele week van huis weg. In het weekend willen ze graag wat tijd hebben voor elkaar. Dat kan ik ook goed begrijpen. Zussen of broers hebben we niet en mijn maten studeren of werken allemaal. We hebben dus niemand om op terug te vallen als het eens wat moeilijker gaat of als ik er even tussenuit wil. Ik kreeg bijvoorbeeld zojuist de kans om te gaan paintballen, maar ik moest nee zeggen omdat ik geen opvang vond!
* Mike en Johanna zijn fictieve namen
Ben of word je binnenkort jonge mama of papa? Klik dan hier om een antwoord te krijgen op al je vragen. Aarzel niet om ons te contacteren, Fara is er voor je.
Misschien kan contact met andere mannen die hetzelfde meemaakten helpend voor je zijn? Je kan steun en (h)erkenning vinden in elkaars ervaringen. Dat is toch net even anders dan hierover uitwisselen met je gewone vrienden.