Ik ben 17 en wil zó graag een kind.

Ik ben een meisje van 17 jaar en wil heel graag beginnen aan een kindje.

Mijn vriend is 22 jaar en wil dit ergens ook wel, maar hij raadt het mij af aangezien mijn leeftijd, school enzovoort... Ik heb er ook al over gepraat met mijn mama en zij zou altijd achter mij staan, maar ze vindt het nu nog geen goed idee. Toch heb ik het er heel moeilijk mee om het uit mijn hoofd te krijgen.

De meeste mensen zeggen dan tegen me dat ik nog moet genieten van mijn jeugd en dat, dat helemaal verandert als ik dan een kind zou hebben.
Maar ik ben iemand die helemaal niet veel weg gaat. Ik ben eerder iemand dat heel veel voor school doet en graag rustig thuis zit.

Velen zeggen dan ook tegen me dat ik dat heel hard onderschat om "mama" te worden. Persoonlijk denk ik zelf dat ik het wel zou aankunnen, mijn vriend heeft een hele goede job en zelf werk ik ook (buiten de schooluren dan). Ik weet ook dat ik heel veel hulp zou krijgen van mijn ouders aangezien ik zelf nog thuis woon. Ik praat er heel veel over met mijn vriend en hij luistert heel goed naar me en geeft me er ook heel veel steun in.

Maar de laatste tijd word het heel moeilijk voor mij. Zo moeilijk dat ik zelfs af en toe moet huilen omdat die gedachten echt wel heel diep zitten. Het heeft me geholpen om te mailen met iemand van Fara, zij luisterde naar mij en wimpelde mijn kinderwens niet af als 'belachelijk'. Fara heeft me in contact gebracht met meisjes die hetzelfde meemaakten. Ik kijk er naar uit om met hun te praten. Hopelijk voel ik me snel minder ongelukkig.

* Liesbeth is een verzonnen naam